خُدایِ خوبِ مـــــــن

خُدایِ خوبِ مـــــــن...

نمیدونم چرا باز بارُبندیلمُ جمع کردمُ اومدم اینجا؟ شاید دلیلش اینه که اینجا قراره ؛ رااحــــــت و بدونِ دغدغه بنویسم...بدون ترس از قضاوت شدن یا نصیحتای الکی ؛ واژه به واژه ی کلماتی که تو ذهنم نقش میبندن رو ثبت کنم و به خودم این اجازه رو بدم از اون کالبدی که برای خودم این مدت ساخته بودم بیرون بیام...خودم باشم برای خودم...  به خودم گفتم : یه دفتر برمیدارم و هرآنچیزی که باید نوشته بشه رو مینویسم اما ترسیدم...ترسیدم از اینکه خونده بشم  ترسیدم از اینکه شناخته بشم ... و ... منصرف شدم! + نقابی که به صورتم زده بودم ؛ سیمای بدی به من نمیداد  اما  برای من ساخته نشده بود. خُدایِ خوبِ مـــــــن...ادامه مطلب

خُدایِ خوبِ مـــــــن...

هیچ چیز به اندازه ی بلاتکلیفی برای دختری تو سنُ سالِ من سخت نیست...این سختی از جایی بیشتر و پررنگ تر میشه که تو از هم سنُ سالات عقب افتادی و تا الان ؛ یه قدمِ محکم برای هدفت بر نداشتی.. همونایی که الان ترمِ n ام دندونُ پزشکی ان ... به خودم میگم کجایِ کارم اشتباه بوده ؟ کجای زندگیم ، بیراهه رفتم که نمیتونم پامُ از اون لجن بیرون بیارم؟ و به گذشته ای برمیگردم که چندان هم دور نیست...همه ی اشتباهاتم یکی یکی از اونجا شروع شد و بعضیاشون شدت گرفت مهم ترینش ، بی علاقگی به درس خوندن شد...کسی که جزء برترین های  کلاس بود ، به نمره ای جز 10 فک نمیکرد...چیزی که باورش برای دوستا خُدایِ خوبِ مـــــــن...ادامه مطلب

خُدایِ خوبِ مـــــــن...